به مناسبت رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بخشی از وصیت علامه حلی به فررزندش را که موجب تقویت ارتباط با پیامبر عظیم‌الشان است و در روایات نیز از موارد قرب به ایشان محسوب می‌شود همچنین موجب شمول شفاعت حضرت می گردد بازنشر می‌کنیم.
العاقل یکفی الاشاره
بر تو باد نیکى با اولاد پیامبر، که خداوند با تاکید درباره آنان سفارش نموده و دوستى ایشان را مزد رسالت قرار داده است، آنجا که مى‌فرماید: «قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فى القربى»1؛ بگو بر این رسالت مزدى از شما، جز دوست داشتن خویشاوندان، نمى‌خواهم.» سول خدا فرمود: همانا روز رستاخیز چهار دسته را شفاعت مى‌کنم اگر چه گناهان فراوانى داشته باشند:
کسى که فرزندانم را یارى نماید، و کسى که در تنگنا با اموالش به اولاد من کمک نماید، و کسى که با زبان و دل به آنان محبت ورزد، و کسى که براى رفع نیازهاى فرزندان تبعید شده یا رانده شده‌ام، تلاش نماید.2
امام صادق(علیه السلام) فرمود: روز قیامت منادى ندا مى‌دهد که: اى مردم خاموش شوید که محمد - درود خداوند بر او و آلش - با شما سخن مى‌گوید: مردم ساکت مى‌شوند و پیامبر و آل او مى‌ایستند و پیامبر مى‌گوید: اى مردم! هر کس به من خدمتى نموده یا نیکى کرده و یا منتى بر من دارد، بلند شود تا پاداشش دهم. مردم در پاسخ مى‌گویند: پدران و مادرانمان به فدایت چه خدمتى، و چه منتى؟ و چه احسانى ما نسبت به شما نموده‌ایم؟ این خدا و پیامبراند که بر همه خلایق نیکى و احسان نموده و منت دارند. آنگاه پیامبر مى‌فرماید: آن که یکى از اولاد مرا پناه داده، یا نیکى نموده، یا لباس پوشانده، یا سیر نموده، بایستد تا پاداشش دهم. پس عده‌اى که چنین کرده بودند بلند مى‌شوند، و از جانب خداوند ندا مى‌آید که: اى محمد! اى حبیب من! پاداش آنان را به تو واگذار نمودم. در هر کجاى بهشت که مى‌خواهى سکنایشان ده . و پیامبر آنان را مسکن مى‌دهد، در جایى که از محمد و خاندانش محجوب نباشند. 3
1-آیه3سوره شورى/ 23
2- وسائل الشیعه، باب 17 از ابواب فعل المعروف، از کتاب الامر بالمعروف، ح 2
3- وسائل الشیعه، باب 17 از ابواب فعل المعروف، ح 3