ما را
به جبر هم که شده
سر به زیر کن
خیری ندیده ایم
از این اختیاره‍ـ ا
* قلبم را جامه تقوا بپوشان و تنم را به کاری که بر من می پسندی بگمار، مرا در برابر آنچه به من روی آوَرَد، به فرمانبرداری خود مشغول بدار تا آنچه را تو دشمن می داری، دوست نپندارم و آنچه را مایه خشنودی توست، دشمن ندارم.
(فـ ـرازی از زبور آل مح م‍ـ د، دع‍ـ ای بی س‍ـ ت و ی‍ـ کم)