واحه

تویی امید من چون واحه ای در برهوت..

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «فاطمه» ثبت شده است

 

وقتی جرقه آتش فتنه را زدی

بدان تاریخ را به آتش خواهی کشید

از این رو ما محکوم تاریخی هستیم که برایمان سوزنده اند..


نقل است که تعدادی از زنان مهاجر و انصار به جهت عیادت از حضرت زهرا (س) در بستر شهادت به خدمت آن حضرت رفتند و عرض کردند: سلام بر تو ای دختر رسول خدا، در چه حالی هستی؟

[ پس بیان مطالبی فرمودند] همانا نطفه فتنه بسته شد، هم اکنون منتظر بارور شدن آن باشید و پس از این به جای شیر از شتران خود خون کثیف و سم سهمناک بدوشید و هر روز شاهد فتنه و آشوبی جدید و ظلم و ستم ظالمان باشید!

اهل باطل زیان نمودند و آیندگان زیان آن را خواهند دانست، شما زین پس ننگ را از چهره خودتان پاک کنید یا اینکه خود را برای فتنه های فراوان آماده کنید و فتنه را با فتنه ای دیگر آرام سازید، من شما را از این پس بهه شمشیرهای بران و آشوب های دایمی و استبداد ظالمین مژده می دهم که حقوقتان را رعایت نکرده و جمعتان را درو خواهند کرد.

حسرت و اندوه بر ایشان باد که کور بودند و حقیقت را ندیدند و ما به زور نمی توانیم شما را بر کاری وادار کنیم که خودتان از آن کراهت دارید.

بحارالانوار- جلد 43 - ص 161 و امالی طوسی- ص 347 - ح 55

|فاء عـیـن|

روضه خوان نیستم
اما می‌گویم
که قصه دَر
داستان کینه‌های پدریشان بود..


حضرت فاطمه س به ام سلمه در پاسخ با این سوال که عرض کرد: در چه حالی هستی؟ فرمود: در حالی هستم که گویا [در میان دریایی عظیم از] غم و حزن و اندوه غوطه‌ورم؛ پیغمبر از دست رفت و وصی او مظلوم واقع شد! بخدا سوگند، آنکه امامش به گونه‌ای مظلوم شود که نه طبق دستور خدا با او عمل شود و نه طبق توصیه حضرت رسول، همچو کسی است که چادر از سرش کشیده شده!
اما آنچه [این قوم ] با علی کردند، تنها با کینه‌های جنگ بدر و احد سازگاری داشت که در قلب‌های منافقان تا به حال مخفی بود و هر لحظه احتمال این فتنه می‌رفت، و اکنون که پیامبر خدا از دنیا رفته است آن کینه‌ها علنی شده‌اند و چه قطرات مصیبت که از ابرهای شقاوت بر سر ما می‌بارد! آنان رشته عهد و پیمان خود را با رسول خدا را از سینه‌های ناپاکشان پاره کردند و چه بد موضعی نشان دادند و در برابر وعده الهی بر حفظ رسالت و سرپرستی مومنین ! و چه بد فریب دنیا فانی را خوردند و پس از پیروزی اسلام و مسملین، دوباره از امیرالمومنین اعراض نمودند که دلیرانه پدران و اجداد مشرک و کافر آنها را در عرصه‌های مختلف جنگ و دلیری به هلاکت واصل نموده بود!
المناقب، ج ۲، ص ۲۰۵
بحارالانوار  ج ۴۳، ص ۱۵۶

|فاء عـیـن|